நீரானது நீராவியுடன் சேர்ந்து, குறிப்பிட்ட இடைவெளிகளில் கிளர்ந்தெழுந்து, மேல் நோக்கி மிகவும் வேகத்துடன் வெளியேற்றப் படுவது வெந்நீர் ஊற்று எனப்படுகிறது.
பூமியில் சில இடங்களில் தரைப்பரப்பின் அடியில் உள்ள நீர் மிகவும் சூடாகி கொதிநிலையை அடைகிறது.
நீரின் கொதிநிலை 212 டிகிரி பாரன்ஹீட். ஆனால் மிகுந்த அழுத்தத்தினால் கொதிநிலையை அடையும் முன்பே மிக சூடடைந்து விடுகிறது.
பிறகு கொதிநிலையை அடைந்த உடனே நீராவியாகி விரிவடையத் தொடங்குகிறது. அவ்வாறு விரிவடையும் போது நீரை மேலே தூக்குகிறது.
இதனால் நீர்பரப்பில் அழுத்தம் குறைய, அப்பரப்பில் உள்ள தண்ணீர் கொதிநிலையை அடைந்து மேலும் நீராவி உண்டாகிறது.
இம்மாதிரி சேரும் நீராவியின் விசையால் தண்ணீர் மேலே தூக்கப்பட்டு தரைப்பரப்பில் இருந்து 15 முதல் 20 மீட்டர் உயரம் வரை பீய்ச்சி அடிக்கப்படுகிறது.
பிறகு நீருற்றுப் பாதையில் மேலும் குளிர்ந்த நீர் வந்து சேர, அது கொதிநிலை அடைந்து, நீராவி மேலும் நீரை வெளியே தள்ளுகிறது. இந்த சுழற்சி தொடர்கிறது.
அமெரிக்காவின் வயோமிங்கில் உள்ள யெல்லோஸ்டோன் நேஷனல் பார்க்கில் உள்ள கொதிநீருற்று 65 நிமிடங்களுக்கு ஒரு முறை 5 நிமிட நேரத்திற்கு கொதி நீரை வெளிப்படுத்துகிறது.
சோம்பு சேர்த்த உணவை சாப்பிடுவதால் உண்டாகும் பயன்கள் என்ன?
இந்த ஊற்று நீரில் தாதுப்பொருட்கள் கரைந்திருக்கின்றன. எரிமலைகள் உள்ள பகுதிகளில் வெந்நீர் ஊற்றுக்களும், கொதி நீரூற்றுகளும் அதிகமாக காணப்படுகின்றன.
குறிப்பாக தென் அமெரிக்கா, ஜப்பான், மலாய், ஆர்ச் பிலாகோ, இத்தாலி போன்ற நாடுகளில் வெந்நீர் ஊற்றுக்கள் உள்ளன.
ஐஸ்லாந்து, நியூசிலாந்து, யெல்லோஸ்டோன் பார்க், ஆகிய இடங்களில் இவை அதிகமாக உள்ளன.
கெய்ஸர் என்று அழைக்கப்படும் கொதிநீருற்று தரையில் இருந்து 15 மீட்டர் முதல் 80 மீட்டர் வரை பீறிட்டு அடிக்கும். நீரையும், நீராவியையும் பல மீட்டர் உயரத்துக்கு பீய்ச்சி அடிக்கும்.
வெந்நீர் ஊற்றானது, கொதிநீருற்று போன்று பீய்ச்சி அடிக்காது. இதன் வெப்ப நிலை ஏறத்தாழ ஒரே அளவாக இருக்கும். இதன் நீர் எவ்வளவு சீக்கிரம் சூடு அடைகிறதோ, அவ்வளவு சிக்கிரம் குளிர்ந்து விடும்.
