ஒரு பேட்டி வாசித்தேன்... ஒவ்வொரு பெண்ணும் பெண்மை, மென்மை என்ற போலித்தனங்களில் இருந்து வெளியே வர வேண்டும் என்று. இந்த சமூகத்தைப் பொறுத்த வரை,
ஒரு பெண் என்பவள் சின்ன வார்த்தையை சாதாரணமாக பேசினால் கூட அதைப் பெரிதுப் படுத்துவது வழக்கமாக போய் விட்டது.
அதற்காக அவளை என்ன வேண்டு மானாலும் பேசலாம், அவளின் தரத்தை குறைப்ப தாக நினைத்துக் கொண்டு தரம் குறைந்த வாரத்தைகளை அவள் மீது வீசலாம் என்றாகி விட்டது.
அலுவலகம், கலைத் தொழில் எல்லாவற்றிலும் பெண் மேலே வரும் பொழுது இந்த விமர்னங்களை தாண்டாமல் வர முடிவதில்லை.
இந்த வார்த்தை களை எதிர் கொள்ளும் பெண்கள் அப்படியே சுருண்டு முடங்கி விடுகிறார்கள். என் தோழி ஒருத்தி இருக்கிறாள். நல்ல நிலைமையில் இருப்பதால் எல்லாருக்கும் நடக்கும் தாக்குதல்கள் நடக்கும்.
ஆனால், அவள் இருக்கும் இடத்தில இப்படி ஏதாவது கேட்டால் முடங்கிப் போக மாட்டாள். அனைவருக்கும் உதாரணமாய் எழுந்து இன்னும் உறுதியுடன் ஓர் அலட்சியப் பார்வை பார்த்து விட்டு கடந்து விடுவாள்.
அந்த வார்த்தைகள் தனக்கானது இல்லை என்று காதிலியே போட்டுக் கொள்ள மாட்டாள். பேசுபவர்கள் தானே பேசி பேசி ஓய வேண்டியது தான். அவளின் மனஉறுதி என்னை அசர வைக்கும், வைத்துக் கொண்டு இருக்கிறது.
உடை பற்றி, நம் கேரக்டர் பற்றி, எதைப் பற்றி வேண்டுமானலும் பேசட்டும். நாம் நாமாக இருக்க வேண்டும். எந்த வார்த்தைகளின் சுழலிலும் மாட்டிக் கொள்ளக் கூடாது.
எதற்குமே கலங்கக் கூடாது என்பதைக் கற்றுக் கொண்டால் ஒவ்வொரு பெண்ணுமே வெற்றியாளர்கள் தான். பெண்களை முடக்குவது இந்த சமூகத்தில் உதிர்க்கும் பெரும் பாலான வார்த்தைகள் தான்.
நேற்று ஜீன்ஸ் இன்று லெக்கின்ஸ் நாளை ஷார்ட்ஸ் என்று ஏதாவது தாக்கு தல்கள் வந்துக் கொண்டே தான் இருக்கும்.
அடுத்து நீ இப்படி, அவள் அப்படி, அவள் உடை சரியில்லை, அவள் பேச்சு சரியில்லை... எப்படி எதிர்த்துப் பேசுகிறாள், என்ன திமிர், நாலு ஆண்களுக்கு சரி சமமாக நிற்கிறாள்...
என்ன பொம்பளை என்று பல பல விமர்ச னங்களை அள்ளி வீச சமூகம் எப்பொ ழுதும் தயாராக இருக்கிறது. நீ மென்மையானவள், மேன்மை யானவள்... உன்னை யாரும் எதுவும் பேசி விடக் கூடாது.
உணவுக்குழாய் எதனால் பாதிப்படைகிறது? தெரியுமா?
உன்னை தவறாக பேசி விடுவார்கள். எனவே மௌனமாக செல், உன் கருத்து களை உரக்கக் சொல்ல உனக்கு உரிமை இல்லை.
அப்படி சொன்னாலும் உன்னால் எதிர்த்து நிற்க முடியாது என்ற வார்த்தைகளே திரும்ப திரும்ப பெண்களுக்கு சொல்லிக் கொடுப்படுகின்றன.
நம் வீட்டில் வளரும் பெண் குழந்தைகள் படிக்க வைப்பது சுதந்திரமாக, தன்ன்மபிக்கையாக செயல்படத்தான். யாரையும் சாராமல் தன் காலில் நிற்கத் தான் கஷ்டப்பட்டு கல்வி அளிக்கிறோம்.
ஆனால், வருங்காலத்தில் அவள் அழகிய தேவதைச் சிறகுகளோடு வெளியே வரும் பொழுது அவள் இன்னும் இந்த வார்த்தைகள், உடை பற்றிய விமர்சனங்கள் எதிர் கொள்ள நேரிடலாம்.
அவர்களைப் இப்பொழுதே தயார்ப்படுத்த வேண்டிய கடமை நமக்கு இருக்கி றது. உடல் உறுதிக்கு உணவு அளிப்பது, மூளைக்கு கல்வி அளிப்பது மட்டும் வளர்ப்பு இல்லை. ஒவ்வொரு பெண் ணுக்கும், பெண் குழந் தைக்கும் மன உறுதி அவசியம். துணிச் சலுடன் உலகை நேர்க் கொள்வது மிக அவசியம்.
'ஆணா திக்கம் ஒழிக' என்று கூவிவிட்டு வேலையை பார்ப்பது தவ றானது. யாரையும் ஆதிக்கம் செய்ய விடாமல் இருக்க பெண்களுக்கு மன உறுதி தேவைப் படுகிறது. யாரையும் சாராமல் இருக்கும் பொழுது யாரும் அத்தனை எளிதாக ஆதிக்கம் செய்து விட முடியாது.
பத்து வருடங் களுக்கு முன் உள்ள நான் என்கிற கிர்த்திகாவே சாதாரண மானவள் தான். ஒவ்வொரு வார்த்தை க்கும் ரியாக்ட் செய்து, கலங்கி வேலை ஓடாமல் நின்றுக் கொண்டி ருப்பாள்.
இப்பொழுது அப்படி இல்லை. இந்த மன உறுதியை கற்றுக் கொடு த்ததில் சமூக வலை தளத்துக்கும் பெரும் பங்கு உண்டு. சமூக வலை தளத்தில் இயங்கத் தொடங்கியபோது, வெளி உலகத்தில் இருக்கும் வக்கிரங்கள் பற்றி அதிகம் அறிய வில்லை.
பாலியல் வக்கிரங்கள், பெண்களை எளிதாக வார்த்தை களால் தாக்குவது, போட்டோ க்கள் எடுத்து போட்டு அசிங் கமாக பேசுவது என்ற பலவற்றை வீட்டிலிரு ந்தே ஒரு திரையில் சந்திக்க முடிந்தது.
அவற்றை எல்லாம் கடப்பது அவை பாதிக்காமல் எப்படி இருப்பது எல்லாம் இங்கு பழகிக் கொண்டது மட்டு மல்லாமல், யாராவது பயந்து செல்ல முடிவெ டுத்தால் அவர்களு க்கும் சொல்ல முடிகிறது.
பசியைத் தூண்டி சாப்பிட வைத்து, உணவைச் செரிக்க வைக்கும் இரைப்பை !
நம் உடலிலோ, நியாயமான வார்த்தை களிலோ வக்கிரம் இல்லை... பார்க்கும் பார்வை யில் மட்டுமே. அடுத்தவர் பார்வைக் காக நாம் கவலைப்பட முடியாது என்று எடுத்து சொல்லும் துணிச்சலை கொடுத்தது சமூக வலை தளம்.
எதிர்கால பெண் குழந் தைகள் இன்னும் வெளி உலகில் வர வேண்டிய அவசியத் திலும், வேலைப் பார்க்க வேண்டிய கட்டாய த்திலும் உள்ளனர்.
உங்கள் வீட்டுக் கண்மணி களுக்கு மன உறுதி அளிக்க வேண்டும். பெண்மை, மென்மை இரண் டையும் உதறவிட்டு எந்த இழிவு சொற்களும் தனக் கானது அல்ல என்று போய்க்கொண்டே இருக்க தயார்படுத்த வேண்டும்.
இப்படிச் செய்தால் மன அழுத்தங்கள், தற்கொ லைகள் பலவற்றை தவிர்க்கலாம். மகளை நேசிக்கும் எந்த அப்பாவும் மகளுக்காக மன உறுதியை அளிப்பார் என்ற நம்பிக் கையுடன் இந்த முழு நிலா வேகமாக போகும் சூரியன் உதிக்கும் விடியலை காபிக் கோப் பையுடன் ரசி க்கிறேன்.
